Και πάλι δεν μπορουμε παρά να εκφράζουμε την απορίας μας: Ονομάζετε τον αείμνηστο Καντιώτη "όσιο, προφήτη και ομολογητή της Πίστεως" αλλά την διακοπή μνημοσύνου με τους Οικουμενιστές που έκανε ο Καντιώτης λέγοντας "ἀπαγορεύεται ἡ πνευματική ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν αἱρετικῶν" εσείς την αρνείστε και κοινωνείτε με τους εχθρούς και υβριστές του. Πώς γίνεται αυτό; Εκτός αν για εσάς οι Οικουμενιστές δεν είναι αιρετικοί!
Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη. (1)
Ἐπιστροφή εἰς τήν γραμμήν τῶν Πατέρων.
«Τάς παραδόσεις κρατεῖτε». Ἀλλά ἐν ταῖς χαλεπαῖς ταύταις ἡμέραις δέν κινεῖσθε ἐπί τῶν γραμμῶν τῶν Πατέρων.
Αἱ ἐνέργειαι τοῦ πατριάρχου, ἀσχέτως ἐλατηρίων ἐξ ὧν προέρχονται, ἀποδεικνύουν ὅτι τό σκάφος παρεκκλίνει κατά πολλάς μοίρας ἐκ τῆς θεοχαράκτου ὁδοῦ.
Πατριάρχαι ἀποδεικνυόμενοι ἀνάξιοι τῆς ἱερᾶς των θέσεως ἔπεσον καί θά πέσουν, ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία δέν θά πέσῃ. Διότι κατά τό Κανονικόν Δίκαιον, «φρουρός αὐτῆς εἶνε ὁ εὐσεβής λαός».
Ὀνόματα πατριαρχῶν, προδοτῶν ἱερᾶς παρακαταθήκης, μή ὀρθοτομούντων τόν λόγον τῆς ἀληθείας, δέν δύνανται νά μνημονεύωνται ἐν τοῖς Ἱεροῖς Ναοῖς τῶν Ὀρθοδόξων. Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν θά παύσῃ.
Ἐν τῷ μαρτυρικῷ μας λαῷ ὑπάρχουν κεκρυμμέναι δυνάμεις.
Ἀπόσπασμα ἀπό κείμενο τοῦ ὁσίου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη ἀναφερόμενο σέ δύο σκανδαλώδεις ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχη Ἀθηναγόρα, δημοσιευθέν τό 1953 στό περιοδικό ΣΠΙΘΑ.
[Ἀντιγραφή ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ, σελ. 67,68]
✶✶✶
ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
Ἡ εἴδηση: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο πάπας Φραγκίσκος, ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, Τζάστιν Ουέλπι και άλλοι κορυφαίοι θρησκευτικοί ταγοί συμμετείχαν απόψε, Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου της Ρώμης, σε «Οικουμενική Ολονυκτία Προσευχής».
ΠΡΟΣΟΧΗ. ΠΡΟΣΟΧΗ.
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΓΙΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ: ἐπί ἀπειλῇ καθαιρέσεως καί ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματική ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν αἱρετικῶν.
Ὅπως κηρύττει ὁ ἀθάνατος Χρυσόστομος, ἡ πλάνη δέν καταστρέφεται διά τῆς βίας, ἀλλά διά μέσων καί ὅπλων πνευματικῶν.
Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ κατ’ ἐξοχήν φρουροί τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ,οἱ ὁποῖοι φρικτάς ἀνέλαβον εὐθύνας κατά τήν ὥραν τῆς χειροτονίας των, νά πέσουν ἀγωνιζόμενοι ὑπέρ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων.
Νά λάβουν συγκεκριμένην θέσιν, νά σταθεροποιήσουν τό μέτωπον, ἀνανεώνοντες τάς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων διά τῶν ὁποίων ἐπί ἀπειλῇ καθαιρέσεως καί ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματική ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετά τῶν αἱρετικῶν.
Ὁ κορυφαῖος Ἀπόστολος Παῦλος διατάσσει: «Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος».
Ὁ πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἔγραφε: «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι καί πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαί φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι».
Εἰς ἐγκύκλιον ἐπιστολήν του ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἱερεμίας ὁ Γ΄ ἔγραφε: «οἱ αἱρετικοί τελοῦν ὑπό τό ἀνάθεμα πολλῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων».
Ὑπάρχει σατανᾶς;
Εἰς τό ἐρώτημα αὐτό ἀπαντῶμεν ἀμέσως καί ἀδιστάκτως· Ναί! Ὑπάρχει σατανᾶς.
Δυστυχῶς κατά τούς τελευταίους χρόνους ἐν τῷ Χριστιανισμῷ ἐπαρουσιάθησαν καί ‘’προοδευμένοι ‘’ τινές ἐπιστήμονες θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι δέν παραδέχονται ὅτι ὁ σατανᾶς εἶναι ὀντότης, πρόσωπον μέ νοῦν καί βούλησιν, ἀλλά μία ἀφηρημένη ἔννοια, μία προσωποίησις τῆς κακίας.
Ἀνύπαρκτος ὁ σατανᾶς! Αὐτό δυστυχῶς φρονεῖ καί διδάσκει ο κόσμος. Ἡ δέ Ἐκκλησία τῶν ἡμερῶν μας, ἐπηρεασμένη ἀπό τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, δέν ὑψώνει τήν φωνήν της ὅσον ἔπρεπε κατά τῶν ἀρνητῶν τῆς πίστες· δέν κάμνει πλέον ζωηρόν λόγον περί τοῦ σατανᾶ καί τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
Μάρτυρες τῆς προσωπικῆς τοῦ σατανᾶ ὑπάρξεως εἶναι:
1. Τό ἐν τῷ κόσμῳ κακόν· «φθόνῳ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον» (Σοφία Σολομῶντος).
2. Οἱ δαιμονιζόμενοι. Ὁ δαιμονιζόμενος εἶναι ἕνα εἶδος ρομπότ κινούμενον ἔξωθεν. Ρομπότ τοῦ διαβόλου.
3. Τά ἐγκλήματα. Ὄπισθεν τῶν ἀτομικῶν, τῶν μεγάλων καί διεθνῶν ἐγκλημάτων ὑπάρχει πονηρά τις δύναμις, ἥτις ἐρεθίζει καί ἐξωθεῖ τόν ἄνθρωπον εἰς τήν διάπραξιν στυγερῶν, εἰδεχθῶν πράξεων, πράξεων πού φέρουν τήν ἐπίσημον σφραγίδα τοῦ κοσμοκράτορος.
4. Ἡ πεῖρα τῶν Ἁγίων.
5. Ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς συγκυπτούσης γυναικός εἶπε: «Ἰδού, δέκα καί ὀκτώ ἔτη ἔδησεν αὐτήν ὁ σατανᾶς». Εἰς τόν δαιμονιζόμενον λέγει: «Ἔξελθε τό πνεῦμα τό ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου». Ἐλέγχων τήν σκληροκαρδίαν τῶν Ἰουδαίων λέγει: «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρός τοῦ διαβόλου ἐστέ». Στήν παραβολή τῆς μελούσης κρίσεως λέγει: «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ, οἱ κατηραμένοι, εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένον τῷ Διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ».
Ὑψίστη ἐπιτυχία τοῦ σατανᾶ πρέπει νά θεωρεῖται τό ὅτι εἰς τόν αἰῶνα μας ἐπέτυχε νά πείσῃ μικρούς καί μεγάλους ὅτι δέν ὑπάρχει καί ὅτι γελοῖοι εἶναι οἱ κηρύττοντες τοιοῦτον φανταστικόν κίνδυνον.
Οὕτως οἱ ἄνθρωποι ζοῦν ἀμέριμνοι, «ὑπνώττουν εἰς θάνατον».
Γιὰ τὴν ἀντιγραφὴ καὶ μεταφορὰ στὸ πολυτονικὸ
Φώτιος Μιχαήλ
«Πᾶνος»
