Τὰ ἀμφίβια τῆς Ἐκκλησίας
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Τὰ ἀμφίβια εἶναι ζῶα ποὺ μποροῦν νὰ ζοῦν καὶ μέσα στὸ νερὸ κι ἔξω ἀπὸ αὐτό. Στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας συχνὰ συναντοῦμε νέους κληρικοὺς ποὺ ἔχουν διπλῆ ζωή. Ἔξω ἀπὸ τὸ ναὸ ἀρέσκονται νὰ εἶναι βουτηγμένοι στὸ βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας, ἐνῶ μέσα στὸ ναὸ νὰ ἐμφανίζονται μὲ ἀγγελικὴ μορφὴ καὶ ἐνάρετο βίο. Τοὺς βοηθοῦν στὴν ὑποκριτική τους ἐμφάνιση καὶ τὰ λαμπερὰ ἄμφια καὶ τὰ περίτεχνα διακριτικὰ τῶν ὀφφικίων. Προσέχουν πάρα πολὺ τὴν εἰκόνα τους ἐντός τοῦ ναοῦ, ἐνῶ ἐκτὸς τοῦ ναοῦ καταργοῦν μερικῶς ἢ ὁλικῶς, τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση τοῦ κληρικοῦ καὶ ἐπιλέγουν τὴν κοσμικὴ ζωή, μὲ τὶς πολλὲς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες καὶ πράξεις.
Οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ εἶναι θρασεῖς καὶ προκειμένου νὰ προκαλέσουν θετικὲς ἐντυπώσεις γιὰ τὸ πρόσωπό τους θεωροῦν ἐγκληματικὴ πράξη τὸν δημόσιο ἔλεγχο τῶν σκανδάλων. Ἰσχυρίζονται ὅτι δίνει τροφὴ στοὺς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ βγάζουν ἐπικριτικὰ συμπεράσματα γιὰ πρόσωπα καὶ καταστάσεις, ποὺ μειώνουν τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ λαοῦ γιὰ ὅσα ἐκείνη διδάσκει.
Ἕνας ἔμπειρος ἱεροκήρυκας περιέγραφε τοὺς ἀνάξιους κληρικοὺς ὡς ἑξῆς: «Στὴν τάξη τῶν ἀμφιβίων ὑπάγονται καὶ ὅσοι ἀπὸ τοὺς κληρικούς, ὁρμώμενοι ἀπὸ ἀτελῆ ἐλατήρια ποὺ προδίδουν τὴν πνευματική τους πτωχεία, ζητοῦν νὰ κάνουν κριτικὴ στὰ ριζοσπαστικὰ κηρύγματα- γραπτὰ ἢ προφορικά- τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ ὁποῖοι ἐκ κοιλίας μητρὸς ὁρίστηκαν νὰ καταδεικνύουν τὶς ὁδοὺς τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ εἰσράττουν στὸν κόσμο αὐτὸ μόνο ἀδικίες. Τὰ ἀνθρωπόμορφα αὐτὰ ἀμφίβια, μὲ μία πονηριὰ ντυμένη τὴ χάρη τῆς ὁσιότητας, λένε μεγάλα καὶ τρανὰ στὰ αὐτιὰ τῶν ἀφελῶν, ἀπὸ τὴν κρύπτη τους». Καὶ συμπλήρωνε ὁ σεβάσμιος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου: «Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ κληρικὸς ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ δαίμονα τῆς φιλοσαρκίας καὶ τῆς νοσηρῆς φιλοδοξίας καὶ μεταθέσει τὰ πνευματικά του ἐνδιαφέροντα στὸν οὐρανό, τότε γίνεται ἄσαρκος ἐν τῇ σαρκί του, τότε ἠλεκτρισμένος ἀπὸ τὸ ἠθικὸ κάλλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐμβολιασμένος μὲ τὴν γόνιμη ἐνεργητικότητα τῶν Πατέρων μας, συνεχίζει, χωρὶς παρέκκλιση, τὴν παράδοση τῶν αἰώνων».
Ἡ παρουσία τῶν ἀνθρωπόμορφων ἀμφιβίων βλάπτει τὴ μεγάλη προσπάθεια τῆς κάθαρσης στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ δικαίως σκανδαλίζει τοὺς πιστούς. Δυστυχῶς τοὺς ἀνέχονται οἱ ὑπεύθυνοι ἐπίσκοποι καὶ κάποτε τοὺς προστατεύουν. Πρέπει νὰ γνωρίζουν οἱ ἀπρόσεκτοι κληρικοὶ ὅτι ποτὲ κανένα σκάνδαλο δέν μένει κρυφό. Γίνεται γνωστὸ καὶ στὸν ἁπλούστερο πιστὸ καὶ ὅλοι θέλουν νὰ εἶναι μακριὰ ἀπὸ τοὺς σκανδαλοποιούς, οἱ ὁποῖοι ἐπιδίδονται σὲ συκοφαντικὸ πόλεμο κατὰ τῶν γενναίων ἐλεγκτῶν τους.
Στὴ δύσκολη καὶ σκληρὴ ἐποχή μας δὲν ὑπάρχουν πολλοὶ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου μὲ παρρησία, ἱερὸ ζῆλο καὶ βαθὺ πόνο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἐνῶ εἶναι βαπτισμένοι, ζοῦν χωρὶς φόβο Θεοῦ καὶ χωρὶς μετάνοια!
