«Κύριε, μάθε μας ν’ αγαπήσουμε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν. Κάνε μας να υποφέρουμε με τον πόνο των άλλων. Μην επιτρέψεις πια να ευτυχούμε μόνοι μας. Δωσ' μας την αγωνία της παγκόσμιας δυστυχίας και φύλαξέ μας από τη λησμονιά των άλλων».
π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος † 6 Μαρτίου 2020
«Ὁ Ἅγιος τῶν φυλακῶν» π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος γεννήθηκε τὸ 1931 στὸν Αἰμιλιανὸ Γρεβενῶν. Μετὰ τὶς σπουδές του στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ χειροτονήθηκε κληρικὸς καὶ «ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς Μητροπόλεις Σιδηροκάστρου, Σερρῶν, Θεσσαλονίκης καὶ Κασσανδρείας». Τὸ 1966 ἵδρυσε τὴν Ἀδελφότητα «Ἡ ὁσία Ξένη», τὴν ὁποία καθοδηγοῦσε ὡς πνευματικὸς Προϊστάμενος («ThessToday.gr» 6-3-2020).
Ὁ «ἅγιος τῶν φυλακισμένων», ὅπως τὸν εἶχαν ὀνομάσει, «παρὰ τὴν προχωρημένη ἡλικία του, ἐπισκεπτόταν μέχρι πρόσφατα σωφρονιστικὰ ἱδρύματα ὑψίστης ἀσφαλείας σὲ ὅλο τὸν κόσμο γιὰ νὰ σταθεῖ στὸ πλευρὸ τῶν κρατουμένων. (…) Ἀπὸ τὸ 1978 ποὺ ξεκίνησε ἡ δράση τῆς Διακονίας τῶν Κρατουμένων «Ὁ Ἅγιος Ληστὴς τοῦ Γολγοθᾶ», ἀποφυλάκισε περισσότερους ἀπὸ 16.000 ἄπορους φυλακισμένους, πληρώνοντας τὰ πρόστιμά τους καὶ δίνοντας πάνω ἀπὸ 5.000.000 εὐρώ, χρήματα ποὺ συγκεντρώθηκαν ἀπὸ τὶς συνεισφορὲς συνανθρώπων. Δὲν δίστασε μάλιστα, πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια, νὰ ταξιδέψει 25.000 χιλιόμετρα ἕως τὰ νησιὰ Φίτζι προκειμένου νὰ μεταφέρει τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ στοὺς ἐκεῖ φυλακισμένους.
Σὲ συνέντευξή του στὸ ΑΠΕ – ΜΠΕ ὁ πατέρας Γερβάσιος εἶχε δηλώσει: «Ἐὰν πεθάνω σὲ κάποια φυλακή, θὰ εἶναι γιὰ μένα τὸ μεγαλύτερο κέρδος. Θέλω νὰ πεθάνω πάνω στὸ καθῆκον (…). Ὁ Χριστὸς πέθανε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Αὐτὸ εἶναι τὸ τέρμα, τὸ τέλειο καὶ τὸ ἄριστο».
Στὸ μακρότατο διάστημα τῆς δράσεώς του (πάνω ἀπὸ 40 χρόνια) ὁ π. Γερβάσιος εἶχε ἐπισκεφθεῖ, «ὡς ὑπεύθυνος κλιμακίου τῆς Διακονίας τῶν Κρατουμένων, φυλακὲς ἀνδρικές, γυναικεῖες, ἀλλὰ καὶ ἀνηλίκων: οἱ περισσότερες ἐπισκέψεις ἔγιναν ἐντὸς Ἑλλάδας καὶ οἱ ὑπόλοιπες στὸ ἐξωτερικό, Αἴγυπτο, Ἀλβανία, Βουλγαρία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ἰορδανία, Ἰσραήλ, Ἰταλία, Κύπρο, Μαδαγασκάρη, Νέα Ζηλανδία, Νησιὰ Φίτζι, Οὐκρανία, Πολωνία, Ρουμανία καὶ Ρωσία. (…) «Πηγαίνουμε σὲ ὅλους, ἄσχετα ἀπὸ θρησκεία, φυλὴ ἢ χρῶμα. Βαρυποινίτες, φονιάδες, ληστές, ὅλοι εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ποὺ πῆραν τὸν κακὸ τὸν δρόμο γιατί… γιατί… γιατί…
Ὑπῆρξε συγγραφέας 55 βιβλίων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα 16 γράφτηκαν εἰδικὰ γιὰ τοὺς κρατουμένους, καὶ ἐκδότης πέντε χριστιανικῶν ἐντύπων ἀπὸ τὸ 1964.
Ὁ σεβάσμιος Γέροντας εἶχε διατυπώσει ὡς προσωπικό του σύνθημα τὸ ἑξῆς: «Ἡ ζωή μας εἶναι σύντομη. Ἂς βιασθοῦμε νὰ κάνουμε τὸ καλὸ στὸν κόσμο». Πλούσιος τώρα ἀπὸ ἔργα ἀγάπης πρὸς τὸν πάσχοντα συνάνθρωπο αὐλίζεται στὰ ὑπερκόσμια δώματα τῆς «ἄνω Ἱερουσαλὴμ» λαμβάνοντας ἀπὸ τὸν μισθαποδότη Κύριο «τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον».
Τοῦ ἀοιδίμου π. Γερβασίου, ἐκλεκτοῦ ἐργάτη στὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου, ἂς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη!
Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ», 1 Ἀπριλίου 2020
