Ευκαιρία να πεισθούμε κι εμείς για την αγιότητα του χώρου των Ναών μας, με την ευκαιρία της αμφισβητήσεώς τους από τους συνειδητά άπιστους!

Θεία Κοινωνία,    ἀσπασμὸς τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων    ἤ τῆς χειρὸς τοῦ ἱερέως,    συνάθροιση  καὶ    συγχρωτισμός στος Ἱεροὺς Ναούς μας


ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Παιδιά προσκυνούν αγίες εικόνες (27 όμορφες ...

    Χριστὸς Ἀνέστη!
      Νὰ σκεφτεῖ καὶ μόνο ὡς λογισμό, κάποιος κάτι άσχημο και προσβλητικό γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία, Αὐτὸ Το Σῶμα καὶ Το Αἷμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι μεγίστη Βλασφημία. Φοβοῦμαι καὶ μόνο τὴν σκέψη.
      Ἀσπασμὸς τῶν Εἰκόνων: Ἡ 7η Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἀπαντᾶ γιὰ τὶς Εἰκόνες, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἀντικείμενα πού ὀφείλουμε ἀσπασμοῦ. Ἄν θεωρῶ ὅτι ἀσπάζομαι τήν ἐπιφάνεια μέ τὸ κραγιὸν ἤ τὸ λίπος τῶν χειλέων τῶν νωριτέρων ἀσπασμῶν καὶ ὄχι τὸ Ἱστορηθὲν στὴν ἁγία Εἰκόνα Πρόσωπο, εἶμαι κάποιας ἄλλης πίστεως καὶ δὲν μοῦ ἐπιτρέπεται νὰ προσάψω τὴν εὐθύνη μεταδόσεως στὴν Ἁγία Εἰκόνα ἤ στὸν Ναὸ, ἀλλὰ στην προαίρεσίν μου. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν καθαρίζονται ἐπαρκῶς καὶ συχνότατα, ὄχι διά τὸν φόβο τῆς ἀσθενείας, ἀλλὰ διὰ τὸν σεβασμὸ στὸ εἰκονιζόμενο Πρόσωπο νὰ μην περιέχει στὴν ἐπιφάνεια ὑποδοχῆς ἀσπασμῶν, τα στίγματα χειλέων, ἤ Στον «ἁγιάσαντα»* τον Ναόν.

     Το χέρι τοῦ Ἱερέως ἤ τοῦ Ἀρχιερέως, ὅταν διακονεί στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀλλὰ καὶ νῦν καὶ ἀεὶ, δὲν εἶναι δικὸ μας· εἶναι τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν τὸ ἀσπάζεται κάποιος, ἀσπάζεται τὴν Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ. Τα δικά μας χέρια δανείζονται στὸν Ἴδιο Τον Χριστὸ πού εἶναι ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος πού μελίζει καὶ διαμερίζει τὸν Ἀμνὸ τοῦ Θεοῦ, Αὐτὸ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ!! Εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι μεταφορέας ἀσθενειῶν; Μέγιστη βλασφημία καὶ μόνο νὰ τὸ σκεφτοῦμε.

Ἡ πυκνὴ ἤ ἀραιὴ συνάθροιση ἐν τῷ Να: Εἶναι δυνατὸν νὰ διαβάζουμε στὴν Ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων Ἱεροῦ Ναοῦ που οι Ἀρχιερεῖς μας τελούν, τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα λόγια πού οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν Αγίω Πνεύματι κατέγραψαν, καὶ νὰ θεωροῦμε ὅτι θὰ μεταδοθεῖ ἀσθένεια –ἀκόμη καὶ λέπρα ἤ πανώλη– ἂν βρίσκομαι κοντὰ ἤ δίπλα σε κάποιον μη ἀσθενή, καὶ θὰ τοῦ μεταδώσω τὴν ἀσθένειὰ μου; Μὰ, δὲν μεσολαβεῖ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ ἐκείνου τὸ Πανάγιο Πνεῦμα πού πλημυρίζει κάθε σπιθαμὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ;
     Δὲν ψάλλουμε στὴν ἀκολουθία αὐτὴ: «Τοῦτον τὸν Οἶκον ὁ Πατὴρ ὠκοδόμησε· τοῦτον τὸν Οἶκον ὁ Υἱὸς ἐστερέωσε· τοῦτον τὸν Οἶκον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἀνεκαίνισε, τὸ φωτίζον, καὶ στηρίζον καὶ ἁγιάζον»*; Εἰσερχόμαστε στὸ Ναὸ «δεόμενοι ἁγιασθεῖναι»*  
   Δὲν γονατίζουμε ὅλοι μας κάποια στιγμὴ καὶ πάλι ὁ Ἀρχιερέας λέει: «…κατάπεμψον τὸ πανάγιὸν Σου Πνεῦμα  καὶ ἁγίασον τὸν Οἶκον τοῦτον· πλήρωσον αὐτὸν φωτὸς ἁϊδίου· αἱρέτισον αὐτὸν εἰς κατοικίαν Σὴν· ποίησον αὐτὸν σκήνωμα δόξης Σου·…. Κατάστησον αὐτὸν λιμένα χειμαζομένων, ἰατρεῖον παθν, καταφυγὴν ἀσθενῶν, δαιμόνων φυγαδευτήριον, ἐν τῷ εἶναι τοὺς ὀφθαλμούς Σου ἀνεωγμένους επ΄ αυτόν ἡμέρας καὶ νυκτὸς καὶ τὰ ὦτα Σου προσέχοντα εἰς τὴν δέησιν τῶν ἐν φόβω Σου καὶ ευλαβεία ἐν αυτῷ εισιόντων…»*;
   Τι σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει ἕνας Ναὸς μὲ ἕνα κομμωτήριο ἤ ἕνα παντοπωλεῖο ἤ μία τράπεζα ἤ μία ἐφορία ἤ ὁποιονδήποτε ἄλλο κλειστὸ ἤ ἀνοικτὸ χῶρο; Καμία σχέση ἐκεῖνοι οἱ χῶροι μὲ τὸν Ἱερὸ Ναὸ. 
     Ὁ κάθε Ἱερὸς Ναὸς «ἐγκαινίζεται τῷ τιμίω καὶ ζωηρρύτω Αἵματι, τῆς ἀχράντου καὶ ἀκηράτου πλευρᾶς, τοῦ σαρκωθέντος ἐκ τῆς Ἁγίας Παρθένου, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν»*… καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο λέμε (καὶ ἄρα πιστεύουμε) ὅτι ὁ Ναὸς «τῷ σ τιμίω ἐκ πλευρς ζωηφόρου, Αἵματι ραντίζεται»* γι' αὐτὸ καὶ πρέπει καὶ μποροῦν «ἀθροισθεῖσαι τῶν πιστῶν α χορεῖαι»* χωρὶς νὰ ὑπάρχει οὔτε κατὰ διάνοια πιθανότητα μετάδοσης τῆς ὁποιασδήποτε ἀσθενείας. Ἄν ἐμεῖς, κλήρος καί λαὸς το Θεοῦ δὲν εἴμαστε πεπεισμένοι γι’ αὐτό, πς θὰ βοηθηθούν οἱ ὀλιγόπιστοι ἤ καὶ ἀσεβεῖς ἄρχοντες κα λαός μας; Μά  κάθε Ναός «Οὐ ψάμμον ἀλλὰ Χριστὸν θεμέλιον ἔχουσα»*.
    Δὲν παρακαλοῦμε ὅλοι μαζὶ, κατὰ τὴν ὥρα τῶν Ἐγκαινίων, ἐκ στόματος τῶν Ἀρχιερέων μας που μᾶς ἔχουν ὅλους στὴν καρδιακὴ τοὺς ἀγκάλη, ἐκεῖ στὴν εἴσοδο τοῦ Ναοῦ, πρὶν ἀκόμη εἰσέλθει κανεὶς στό Ναό: «Δέσποτα Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καταστήσας ἐν οὐρανοῖς τάγματα καὶ στρατιὰς Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, εἰς λειτουργίαν τῆς σὴς δόξης, ποίησον, σὺν τὴ Εισόδω ἡμῶν, εἴσοδον ἁγίων Ἀγγέλων γενέσθαι, συλλειτουργούντων ἡμῖν (γιὰ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς), καὶ συνδοξολογούντων (γιὰ ὅλο τὸ λαό) τὴν σὴν ἀγαθότητα»*;
     Δὲν πιστεύουμε ὅτι μπαίνουμε μὲ συνοδεία Ἀγγέλων ἐντὸς τοῦ Ναοῦ;
   Δὲν δεόμασθε πάλι ὅλοι μαζὶ λέγοντας ἐκ στόματος Ἀρχιερέων: «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καὶ ταύτην τὴν δόξαν τοῖς ὑπὲρ σοῦ θλήσασιν ἁγίοις Μάρτυσι δωρησάμενοςτὸ σπείρεσθαι ἐν πάση τ γῆ τὰ Λείψανα αὐτῶν ἐν τοῖς ἁγίοις Οἴκοις Σου, καὶ καρποὺς ἰαμάτων βλαστάνειν...»*;  
    Ιάμματα βλαστάνουν μέσα στοὺς Ναοὺς μας και ὄχι ἀσθένειες!
  Οὔτε ἡ ἀνάγκη, οὔτε ὁ φόβος, οὔτε ἡ δῆθεν ἔγνοια γιὰ τὸν συνάνθρωπο -ὑγι ἤ ἀσθεν- οὔτε ὁ ἐκβιασμός, οὔτε ἡ ἀπειλὴ ἦταν ἡ αἰτία γιὰ τὴν πικρὴ ἀπόφαση παύσεως τῶν Ἀκολουθιῶν καὶ σφραγίσεως τῶν Ναῶν μας. Μ γένοιτο!!! Ὅλοι οἱ Ἅγιοι καὶ Μάρτυρές μας, ἂν σκεφτόταν τν ὁποιοδήποτε ἐκβιασμό, ὁποιαδήποτε ἀπειλὴ ἤ ἀνάγκη τους, ἤ ἀνάγκη κα ἔγνοια κάποιων ἄλλων, θὰ ἦταν τώρα στὸν Οὐρανό; [(Ματθ. 8,22) «ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς»]. Δὲν θυσίασαν τὴν ὁποιαδήποτε ἀνάγκη, δική τους ἤ ἄλλων, ἀκόμη καὶ τὴν ζωὴ τους για τὸν Ἅγιο Τριαδικὸ Θεό, ὥστε σήμερα ἐμεῖς νὰ ἀπολαμβάνουμε τὰ Τίμια Λείψανά τους ἐπὶ τῶν ὁποίων στερεώνουμε τοὺς Ἱεροὺς Ναούς μας;
    Ὁ Χῶρος τοῦ Ναοῦ δεν εἶναι «Καινός»*; Δεν εἶναι «Οὐρανός»*; Δεν εἶναι σκηνὴ ἀχειροποίητος «ὑπὲρ χρυσίον λάμπουσαν»* πού ἐκεῖ συναθροίζονται ὅλοι οἱ ἐν δυνάμει ναοὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;. Εἶναι χρος βέβαια γι’ αὐτὸ καὶ γίνεται ἁγιασμένος και καινὸς ἀμετάκλητα ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ πού οἱ Ἀρχιερεῖς μας, τελοῦν τὴν ακολουθία (Μυστήριο!) τῶν Ἐγκαινίων τῶν Ναῶν μας καὶ παραμένει ἔτσι μέχρι 2ας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, ἐκτὸς ἂν συληθεῖ ἀπὸ αἱρετικοὺς ἤ ἀλλοθρήσκους. Οἱ ἄλλοι ὅλοι Ναοί, οἱ ἔμψυχοι, γίναμε μὲν Ναοί Ἁγίου Πνεύματος ἐν δυνάμει κατὰ τὸ Μυστήριο τοῦ βαπτίσματος καὶ Χρίσματος, ἀλλὰ λόγω τῆς ἐλευθερίας μας, λερωνόμαστε καὶ ἀσθενοῦμε ἐκ τῆς προαιρέσεὼς μας, καὶ ὄχι ἐκ τῶν ἁγιασθέντων χώρων ἤ ἀντικειμένων, ἀσθενοῦμε καὶ ἀρρωσταίνουμε ἐκ τῶν ἐπιλογῶν καὶ ἀποφάσεών μας πού περιφρονοῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι ἐκ τοῦ ἀσπασμοῦ ἤ τῆς συναθροίσεως ἐντὸς τῶν Ἁγιασμένων Ναῶν μας.
 

     Μας Περιμένει ὅμως ὁ Φιλεύσπλαχνος Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς ὅλους μας, νὰ καταστήσουμε ἑαυτοὺς Ναοὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πό «δυνάμει» σέ «ἐνεργείᾳ», μέ τό νὰ Του δείχνουμε τὴν «μεμεριμνημένη καὶ ἀληθῶς ἐναργ» μετάνοιὰ μας γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε ὅλοι τῆς Οὐρανίου Βασιλείας Του.
       Μακάρι ὅλοι μας, μὲ ὁδηγό μας τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὶς ἐντολές Του, Κληρικοὶ καὶ Λαϊκοί, νὰ γίνουμε «μιμηταὶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων»*, καθώς και «τὸν ἀγνα τὸν καλὸν ἀγωνίσασθαι, καὶ τόν δρόμον τῆς εὐσεβείας τελέσαι καὶ τὴν πίστην τῆς ἀληθοῦς ὁμολογίας φυλάξαι»*.
          Γένοιτο!
 Ἀληθῶς Ἀνέστη! 
 * ἀπὸ τὴν ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων στὸ Μέγα Εὐχολόγιο

 σχόλια:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΚΗΣ είπε...
Ασπάζομαι με σεβασμό και πόθο πολύ την τιμία δεξιά σας Την ευχή σας. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Ανώνυμος είπε...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ....ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΑΣ...ΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ...ΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ..ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΝΑΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΚΑΙ ΥΨΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΙΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ....ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΝΑΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΒΛΑΣΤΗΜΟΥΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ .....ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΝΑΟΙ ΠΟΥ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙΑΦΕΣ ΣΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΜΦΙΑ,,,ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ... ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Π.Χ ΧΛΩΡΙΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΣΑΣ ΠΟΙΟ ΚΑΘΑΡΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ...ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΗΤΕ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΡΟΝΑΣ ΤΟΝ ΙΟ...ΑΝΟΗΤΟΙ.....ΠΙΟΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ,,,
P Mats είπε...
Ομοίως ως ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΚΗΣ. Να προχωρήσουμε σε έμπρακτη Ομολογία Πίστης και να αρνηθούμε να φοράμε μάσκες, γάντια και τζελ μέσα στους αγιασμένους Ναούς μας που αγιάζονται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και την παρουσία του Ακτίστου !
Κυριακή Κική Τόλια είπε...
ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ!!!
Ποτέ καμία αμφιβολία για την συνάθροιση μεταξύ μας στον Ναό ως Εκκλησία ότι κάτι μπορεί κάποιος να κολλήσει οτιδήποτε, πόσο μάλλον με τό νά κοινωναμε όλοι από Τό Άγιο Ποτήριο καί Αγία Λαβίδα!
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση! ΤΈΛΟΣ!!!🌹🎀
Κυριακή Κική Τόλια είπε...
ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ!!!
Καμία αμφιβολία ποτέ, ότι μπορεί κάποιος να κολλήσει ό ένας από τόν άλλον μεταξύ μας μέσα στον Ναό καί Στην Εκκλησία!!!
Πόσο μάλλον με Την Θεία Κοινωνία!!! Τέλος!!!
Χριστός Ανέστη 🐣🐥🎀!!! Ευλογημένο μήνα με υγεία και αγάπη 💝🌹🇬🇷🎀
minas45 είπε...
Επιτέλους Ορθόδοξος λόγος..... Χριστός Ανέστη!!! να εχουμε την ευχή σου πατερ μου!!!
Ανώνυμος είπε...
Εἶναι χώρος βέβαια γι’ αὐτὸ καὶ γίνεται ἁγιασμένος και καινὸς ἀμετάκλητα ἀκριβῶς τὴν στιγμὴ πού οἱ Ἀρχιερεῖς μας, τελοῦν τὴν ακολουθία (Μυστήριο!) τῶν Ἐγκαινίων τῶν Ναῶν μας καὶ παραμένει ἔτσι μέχρι 2ἂς Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας, ἐκτὸς ἂν συληθεῖ ἀπὸ αἱρετικοὺς ἤ ἀλλοθρήσκους.

Μήπως για αυτό το λόγο η ΔΙΣ γνωρίζοντας την εκκλησιαστική κοινωνία των Οικουμενιστών με τον Πάπα, Ραββίνους και Μωαμεθανούς όπως στο ξενοδοχείο King David, προτίμησε να κάνει υπακοή στη κυβέρνηση;
Χατζηευθυμιου ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ είπε...
Συμφωνώ απόλυτα. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΤΙΜΙΕ ΠΑΤΕΡ!
Ανώνυμος είπε...
Δοξα τω Θεω, αυτο ακριβως το κειμενο περιμενα με λαχταρα [κριμα να μη γνωριζουμε το ονομα του ιερεα] Γ.Π.
Ανώνυμος είπε...
Ευχαριστώ, ευχαριστω, ευχαριστώ!!!!!
Ανώνυμος είπε...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
Νίκος Διάκος είπε...
Ακόμα και οι πέτρες των Ι.Ναών έχουν αγιαστεί και εξακολουθούν να αγιάζονται ες αεί, εις τον αιώνα των αιώνων!!!

Απόδειξη. Από το βίο του νεοφανούς Αγίου Ραφαήλ της Λέσβου:
Μεγάλες πέτρες από το μοναστήρι του Αγίου που είχε κατεδαφιστεί, είχαν χρησιμοποιηθεί από τους μεταγενέστερους για ανοικοδόμηση οίκων. Ένα τέτοιο σπίτι στη Θερμη είχε περιέλθει στον Τούρκο ΑΡΙΦ ΑΓΑ, γαιοκτήμονα επί τουρκοκρατίας. Μαρτυρείται με τρόμο από Τούρκους και Ρωμιούς που κατοίκησαν στο σπίτι αυτό, ότι ένας παπάς έκανε την εμφάνισή του κατά διαστήματα και ΘΥΜΙΑΖΕ τις εντοιχισμένες πλέον στο σπίτι πέτρες!!!

Αυτό το συγκλονιστικό φαινόμενο συνεχίστηκε επί 500 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι την ένδοξη φανέρωση του Αγίου Ραφαήλ το 1959-60, οπότε και εξηγήθηκε.

Το γεγονός αναφέρεται στα βιβλία για τον Αγίο Ραφαήλ των Φώτη Κόντογλου, Σεβ.Δημητρίου Μπεκιάρη και Βασιλικής Ράλλη.
Ανώνυμος είπε...
απίστευτο άρθρο! Άκουσα πολλούς δεσποτάδες να μιλάνε αλλά αυτά δε τα είπε κανένας!! τελικά υπάρχουν καλοί. μπράβο στο παπά γιατί κατάλαβε ποιον υπηρετεί!
Πηγή: Εδώ.