Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ
Μιὰ μπόρα ἦταν καὶ ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ σιγὰ σιγά, δίχως νὰ βιάζεται, περνάει. Καὶ ὅλοι μας, μὲ τὴν σταδιακὴ χαλάρωση τῶν περιοριστικῶν μέτρων, σὰν τὰ σαλιγκάρια μετὰ τὴν βροχή, βγαίνουμε ἀπὸ τὰ σπίτια μας καὶ ἀναπνέουμε τὸ ὀξυγόνο τῆς ἐλευθερίας.
Ποῖος μᾶς ἔστειλε τὸν κορωνοϊόν;
Κάποιοι λέγουν οἱ Κινέζοι. Ἄλλοι λέγουν ὁ Bill Gates. Κάποιοι ἄλλοι κατήγγειλαν τοὺς Ἑβραίους Σιωνιστές. Ἐμεῖς δὲν θὰ δώσουμε τὴν εὐκαιρία σὲ κανένα νὰ μᾶς χαρακτηρίσῃ συνωμοσιολόγους. Τὸ ὅτι μερικοί, μὲ κάποιους τρόπους, θὰ ἐκμεταλλευθοῦν αὐτὴ τὴν πανδημία, ὅπως καὶ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴ κατάρρευσι, ποὺ προφανῶς θ’ ἀκολουθήση, εἶναι πολὺ πιθανό.
Στὴν ἀρχὴ ὁ ἰὸς ἔπαιξε τὸν ρόλο τοῦ θεόσταλτου ἱεροκήρυκος καὶ μὲ τo δικό του ἰδιότυπο «κήρυγμα» πέτυχε ὅ,τι δὲν πέτυχαν ἐπὶ δεκαετίες καλοὶ ἱεροκήρυκες μὲ τὰ κηρύγματά τους, τὴν ματαίωση δηλαδὴ τῶν ἀποκριάτικων καρναβαλιῶν! Εἶναι, ἄλλωστε, γνωστὸ ὅτι καὶ οἱ ἀσθένειες περιλαμβάνονται στὰ συντελεστικὰ μέσα, ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ Θεὸς πρὸς μετάνοια τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Διάβολος, ὡστόσο, θύμωσε ἀπ’ αὐτὴ τὴν ἐξέλιξι. Ὁ θυμός του μετατράπηκε σὲ δίψα γιὰ ἐκδίκησι καὶ ἔκλεισε πασχαλιάτικα τοὺς ναούς, τὰ μοναστήρια, ἀκόμη καὶ ἀπρόσιτα παρεκκλήσια, γιὰ νὰ προστατευθῇ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν πανδημία! Τὰ νοσοκομεῖα, ποὺ θεραπεύουν τὰ ἀνθρώπινα σώματα, ἔμειναν ἀνοικτά, ἐνῶ οἱ ἐκκλησιές, ποὺ εἶναι τῶν ψυχῶν μας θεραπευτήρια, ἔκλεισαν! Καὶ μάλιστα τὶς μεγαλύτερες ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καὶ ἐν καιρῷ πανδημίας, ὅταν ὁ ἐκκλησιασμὸς ἦταν ἀναγκαιότερος!
Ὁ Χριστὸς προσκαλοῦσε πάντες τοὺς κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένους, γιὰ νὰ τοὺς ἀναπαύσῃ («Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς», Ματθ. 11:28). Ὅσοι, ὅμως, ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκλησι, βρῆκαν τοὺς ναοὺς κλειστοὺς καί, ἀντὶ ἀναπαύσεως, θλῖψι καὶ ἀπογοήτευσι.
Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ μία πόρνη μετανοημένη, μία νέα κοπέλλα, ποὺ εἶχε κάνει ἔκτρωσι, ἀλλὰ ἡ κυβερνητικὴ ἐντολὴ καὶ ἡ ἱεροσυνοδικὴ ὑπακοὴ σ’ αὐτὴ εἶχαν κλείσει τὰ ἐξομολογητήρια! Ἔκλεισαν οἱ ναοὶ ἀκόμη καὶ τὴν Μ. Τετάρτη, ποὺ τελεῖται τὸ Μ. Εὐχέλαιο, τὸ μέγα αὐτὸ φάρμακο γιὰ ὅλες τὶς ἀσθένειες (καὶ τὸν κορωνοϊό)! Ἀπογοήτευσι καὶ γιὰ τοὺς πιστούς, ποὺ ἤθελαν νὰ ἀλείψουν μὲ τὸ θαυματουργὸ αὐτὸ ἅγιο ἔλαιο ἀγαπημένα τους πρόσωπα σὲ σπίτια καὶ νοσοκομεῖα. Ἀπὸ ἕνα ἄλλο ναὸ ἔφευγε ἀπογοητευμένος καὶ ἕνας νέος ἀναρχικός, ὁ ὁποῖος, μετὰ τὴν πρώτη στὴ ζωή του ἐξομολόγησι στὸ Ἅγιον Ὄρος, εἶχε λάβει εὐλογία ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ μεταλάβῃ κατὰ τὴν Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως. «Θεέ μου», ἔλεγε ἐνδόμυχα, «ὅταν κρατοῦσα τὶς βόμβες μολότωφ στὰ χέρια μου ὅλα ἦταν εὔκολα γιὰ μένα. Σήμερα, ποὺ ἀποφάσισα νὰ κρατήσω λαμπάδα ἀναστάσιμη καὶ νὰ μεταφέρω τὸ Ἅγιο φῶς στὸ σπίτι μου, ποιός ἔθεσε τόσα ὁδοφράγματα ἐμπρός μου;» Στερήθηκαν ἀκόμη καὶ τὴν λίγη ἀνάπαυσι ὅσες ψυχὲς κεκοιμημένων θὰ μνημονεύονταν στὶς ἀπαγορευθεῖσες θ. Λειτουργίες, καθὼς καὶ ἐνώπιον τῶν ἐπιταφίων. Περιφορὰ ἐπιταφίων δὲν ἐπετράπη, στερῶντας ἔτσι ὅλον τὸν ἑλληνικὸ λαὸ (ἀκόμη καὶ τοὺς μὴ χριστιανοὺς) τῆς μεγάλης εὐλογίας νὰ ἁγιασθοῦν οἱ δρόμοι, τὰ σπίτια καὶ οἱ γειτονιές τους ἀπὸ τὸ πέρασμα ἀπ’ αὐτὲς τοῦ μεγάλου Νεκροῦ, ποὺ νίκησε τὸν θάνατο καὶ ἔδειξε στὴν ἀνθρωπότητα τὴν μόνη ὁδὸ πρὸς τὴν σωτηρία της.
Μήπως ἐμεῖς προσεκαλέσαμεν τὸν κορωνοϊόν;
Παράξενο τὸ ἐρώτημα τῆς ἐπικεφαλίδος. Εἶναι αὐτὸ δυνατόν; Βεβαίως, εἶναι. Ἰδοὺ πῶς: Ὅταν οἱ κατοικοῦντες σ’ ἕνα ἀρχοντικὸ ἀφήνουν κάθε νύχτα τὰ παράθυρά τους ἀνοικτά, δὲν προσκαλοῦν μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο τοὺς κλέφτες νὰ εἰσέλθουν στὸ σπίτι τους, νὰ τοὺς ληστεύσουν καὶ κακοποιήσουν; Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπράξαμε καὶ ἐμεῖς. Ἀφοσιωθήκαμε καὶ παραδοθήκαμε σὲ παντοειδῆ πάθη καὶ ἁμαρτήματα, ἀκόμη καὶ στὰ πλέον ἀκραῖα, ποὺ βδελύσσεται ὁ Θεός, ἀναγνωρίσαμε δὲ παρὰ φύσιν σαρκικὰ ἁμαρτήματα ὡς φυσιολογικά, θέτοντας αὐτὰ ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, ποινικοποιῶντας συγχρόνως τὶς ἀρετές! Νὰ μιλήσουμε καὶ γιὰ τὶς ἐκτρώσεις, τὰ διαζύγια, τηλεοπτικὲς καὶ διαδικτυακὲς ὀφθαλμοπορνεῖες, τὰ ἐγκλήματα, τὶς αἱρέσεις, τὶς προδοσίες πίστεως καὶ βλασφημίες; «Ἐπιλείψει ἡμᾶς διηγουμένους ὁ χρόνος» περὶ αὐτῶν (Ἑβρ. 11, 33).
Ὤ, τῆς μεγίστης ὑποκρισίας μας! Ἐθνικὴ καὶ Διεθνῆ ἐπιστράτευσι κηρύξαμε γιὰ τοῦ κορωνοϊοῦ τὴν πανδημία, ἐνῶ σιωποῦμε ἐνόχως γιὰ τῶν ἀμβλώσεων τὴν φρικτὴ γενοκτονία. Γίναμε ἀσυνείδητοι καὶ ἀναίσθητοι, ὄχι μόνον ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ ὅλοι οἱ λαοί. Γι’ αὐτὸ καὶ ζοῦμε γεγονότα παγκόσμια καὶ ἀποκαλυπτικά. Μὲ τόσα, ἑπομένως, πνευματικὰ καὶ ἠθικὰ παράθυρα, πόρτες καὶ μπαλκονόπορτες ἀνοικτές, φυσικὸ δὲν ἦταν νὰ μποῦν ἐπικίνδυνοι ἐχθροὶ καὶ ληστὲς σὰν τὸν κορωνοϊὸ στὰ σώματα καὶ τὶς ψυχές μας; Λησμονήσαμε τὸ «πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν» (Ἑβρ. 2:3).
Ὀλιγόπιστοι εἰς τί ἐδιστάσατε, οὐκ ἔγνωτε «ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ;»
Ἀλλὰ πῶς οἱ ἱεράρχες μας ἔκαμαν τὸν πρωτοφανῆ στὴν Ὀρθοδοξία ἐκεῖνο συμβιβασμό;
Δὲν προερχόμεθα ἀπὸ ἄλλον πλανήτη καὶ κατανοοῦμε τὴν θέσι τους, τὶς ἀσφυκτικὲς πιέσεις, ποὺ δέχονται πανταχόθεν, ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνησι, τοὺς Διεθνεῖς Ὀργανισμούς, ξένους ἡγέτες, πολιτικοὺς καὶ θρησκευτικούς, αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους, κ.ἄ., ποὺ συναποτελοῦν τὸν μακρὰν τοῦ Θεοῦ κόσμο. Ἦταν, ἑπομένως, αὐτὴ μία νέα ἀναμέτρησι μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ κόσμου, μεταξὺ ὀρθοδόξου πίστεως καὶ πνευματικότητος καὶ δυτικοῦ ὀρθολογισμοῦ, μεταξὺ τοῦ εὐρωπαίου ἀνθρώπου, ποὺ ὡς κέντρο τῆς ὑπάρξεώς του θεωρεῖ τὸν ἐγκέφαλό του, καὶ τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανοῦ, ποὺ ὡς κέντρο τῆς ζωῆς ἔχει τὴν καρδιά του. Καὶ νίκησε ὁ κόσμος, ὁ ὀρθολογισμός, ὁ ἐγκεφαλικῶς σκεπτόμενος καὶ ὄχι ὁ καρδιακῶς προσευχόμενος. Τοῦ Νίτσε ὁ «ὑπεράνθρωπος» παραμέρισε τὸν Θεάνθρωπο! Ὁ Χριστὸς γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ἔμεινε ἐγκαταλελειμμένος ἀπὸ τοὺς δικούς του, ὅπως τότε ἐπάνω στὸν σταυρό! Τότε, οἱ δικοί του ἔμειναν μακριά, φοβούμενοι τοὺς Ρωμαίους στρατιῶτες, καὶ ἔπειτα κλείσθηκαν στὰ σπίτια τους «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων». Τώρα, οἱ δικοί του, μὴ δυνάμενοι νὰ εἰσέλθουν στοὺς ναούς, κλείσθηκαν στὰ σπίτια τους-μνήματα διὰ τὸν φόβον τῶν ἀστυνομικῶν κουστωδιῶν, ποὺ περιπολοῦσαν καὶ ἐφύλατταν τοὺς δρόμους, γιὰ νὰ συλλάβουν τοὺς παραβάτες πιστούς. Ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ! Ὅπως ἄλλοτε ἀψήφισαν τὶς αὐστηρὲς ἀπαγορεύσεις καὶ κυρώσεις ὁ Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ὁ Νικόδημος καὶ οἱ Μυροφόρες γυναῖκες, ἐτόλμησαν καὶ τώρα ἐλάχιστοι ἐπίσκοποι, ἱερεῖς καὶ λαϊκοὶ καὶ ἐπειθάρχησαν «Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις». Παραβάτες; Ἀπείθαρχοι; Παράφρονες; Ὅπως θέλετε ὀνομάσετε αὐτούς. Ἄλλες ἐποχὲς ἡ τόλμη αὐτὴ χαρακτήριζε τοὺς Ἁγίους, προσφέροντας στὴν Ἐκκλησία ἀμέτρητους μάρτυρες καὶ ὁμολογητές.
Ἅγιοι Πατέρες τοῦ παρελθόντος σὲ παρόμοιες περιπτώσεις θὰ ἔδιδαν ἐντολὴ νὰ μεταφερθοῦν ὅλες οἱ θαυματουργὲς εἰκόνες, τίμιες κάρες ἁγίων καὶ ἄλλα ἱερὰ λείψανα ἀπὸ τὰ μοναστήρια σὲ πόλεις καὶ χωριὰ καὶ νὰ γίνουν δεήσεις καὶ λιτανεῖες παντοῦ, ἀπαιτῶντας ἀπὸ τὸν πρωθυπουργό, βουλευτές, περιφερειάρχες καὶ δημάρχους νὰ τεθοῦν ἐπικεφαλῆς αὐτῶν! Ποῦ εἶναι οἱ ἔνδοξοι ἐκεῖνοι βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες, ποὺ ἔγιναν ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας; Ἐὰν ζοῦσαν σήμερα, πρῶτοι θὰ προσέρχονταν στοὺς ναούς καὶ τελευταῖοι ἀπ’ ὅλους θὰ κοινωνοῦσαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ἀπὸ τὴν ἁγία λαβίδα, γιὰ ν’ ἀποδείξουν σὲ πιστοὺς καὶ ἀπίστους ὅτι ἀπὸ τὸ Ποτήριο τῆς Ζωῆς μεταδίδεται ζωὴ αἰωνία, ὄχι ἀσθένειες καὶ θάνατος. Ἀκουέτωσαν ταῦτα καὶ ὅσοι ἀσχολήθησαν μέ… σάλια, στοὺς ὁποίους συνιστοῦμε, ἐκτὸς τῆς μάσκας, νὰ φοροῦν καὶ τὴν ἀτομική… σαλιάρα τους!
Ἀξιοσημείωτο εἶναι τὸ ὅτι ἐκ τῶν πρώτων, ποὺ ἔσπευσαν νὰ διατάξουν τὸ κλείσιμο τῶν ναῶν, ἦταν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος! Τοῦτο, βεβαίως, ἦταν ἀναμενόμενο, διότι ὁ συγκεκριμένος κληρικὸς ἔχει ἀποδείξει ὅτι εἶναι βαθέως ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα καὶ συμπεριφέρεται ὡς ἐντολοδόχος ὄχι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἄρχοντος αὐτοῦ. Εὐτυχῶς, γι’ ἄλλη μία φορὰ οἱ περισσότεροι Ὀρθόδοξοι προκαθήμενοι δὲν τὸν ἀκολούθησαν στὸ κλείσιμο τῶν ναῶν, φανερώνοντας πόσο ἀποσυντονισμένο εἶναι τὸ ἐν Φαναρίῳ «συντονιστικὸ Κέντρο» τῆς Ὀρθοδοξίας!
Πηγή: Εδώ.
