Ὁ ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Ἀγγελόγλου, ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει δύο βιβλία γιὰ τὸν ἅγιο Παΐσιο, καὶ ἐπὶ 16 χρόνια συνδεόταν μὲ τὸν Ἅγιο Γέροντα καὶ συζήτησε μαζί του πολλὰ θέματα, ἔκανε μιὰ παρέμβαση καὶ μίλησε γιὰ παρερμηνεία τῶν λόγων του. Συγκεκριμένα μίλησε γιὰ τὴ σχέση ἐμβολίου καὶ χαράγματος. Ἀποκαλύπτει ὅτι κάποιοι πνευματικοὶ διδάσκουν λανθασμένα ὅτι Ἅγιος …“προεφήτευσε τὴν ἀσθένεια τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ εἶπε ὅτι τὸ ἐμβόλιο θὰ ἐμπεριέχει ἐντός του τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου” καὶ ἔτσι τρομοκρατοῦν! Τὸ σημεῖο ποὺ ἐπικαλοῦνται εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου «Λόγοι Β΄, Πνευματικὴ ἀφύπνιση», ἔκδ. 1999, σελ. 181. Ἐκεῖ διαβάζουμε:
«Ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶπε: “Τώρα πάλι παρουσιάστηκε μιὰ ἀρρώστεια γιὰ τὴν ὁποίαν βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο
ποὺ θὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸ καὶ γιὰ νὰ τὸ κάνει κανεὶς θὰ τὸν σφραγίζουν”».
Καὶ εἶπε ὁ π. Χριστόδουλος Ἀγγελόγλου:
«Ἀπὸ αὐτὸ τὸ τμῆμα …πνευματικοὶ ἄνθρωποι διέδωσαν τὰ
μύρια ὅσα, ποὺ πραγματικὰ ἡ ἀνθρώπινη φαντασία τὰ ἔχει κατασκευάσει. Δανείζομαι
μερικὰ ἀπὸ τέτοιους ἐπιφανεῖς πνευματικοὺς πατέρες, γεροντάδες καὶ ἐπισκόπους,
ποὺ δημόσια διαδίδουν στὸ λαό. Ἄλλος
λέει: “Ὁ ἅγιος Παΐσιος προεφήτευσε τὴν ἀσθένεια τοῦ
κορωνοϊοῦ καὶ εἶπε ὅτι τὸ ἐμβόλιο θὰ ἐμπεριέχει ἐντός του τὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου”.
Ἄλλος λέει: “Ὁ γέροντας ἐν
πνευματικῇ ἐκστάσει (δῆθεν)
εὑρισκόμενος πρὶν τὸ 1994, μετεφέρθη στὴν ἐποχή μας, σήμερα, καὶ ἔβλεπε ὡσεὶ
παρὼν τὴν ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ ὅτι ἐντὸς τοῦ ἐμβολίου ὑπῆρχε τὸ χάραγμα”…
Τὸ τμῆμα αὐτῶν τῶν τριῶν γραμμῶν στὴ σελ. 181 ποὺ ἐπικαλοῦνται ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐπιφανεῖς πνευματικοὶ εἶναι πάρα πολὺ κακογραμμένο (σ.σ.: ἐννοεῖ ἀπὸ τὶς μοναχὲς τῆς Σουρωτῆς). Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἢ δὲν τὸ εἶπε ἔτσι καὶ ἔχει μεταφερθεῖ ἀπὸ τὶς ἀδελφὲς λανθασμένα ἤ, καὶ ἂν τὸ εἶπε ἔτσι, ὁ λόγος εἶναι φοβερὰ ἐλλιπὴς καὶ ἀφήνει πάρα πολλὰ κενά…».
Καὶ ο π. Χριστόδουλος ἐξηγεῖ ὅτι τὸ “Τώρα πάλι
παρουσιάστηκε μιὰ ἀρρώστεια” ἀναφέρεται σὲ ἀρρώστεια ποὺ τότε ὑπῆρχε. Τότε ὅμως, ἡ ἀρρώστεια ποὺ εἶχε
τρομοκρατήσει ὅλους ἦταν τὸ AIDS. Γιὰ ὅποια ἀρρώστεια ὅμως καὶ ἂν ἀναφέρεται ὁ Ἅγιος,
δὲν εἶναι ὁ κορωνοϊὸς τοῦ σήμερα, ἀλλὰ ἡ συγκεκριμένη ἀρρώστεια τοῦ τότε
(«τώρα»).
Συνεχίζει τὸ κείμενο: “…γιὰ τὴν ὁποίαν βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο”. Τὸ ἕνα ἐμβόλιο
λοιπόν (κι ὄχι πολλά) εἶχε ἀκούσει ὅτι εἶχε βρεθεῖ ὁ Ἅγιος γιὰ τὴν τότε ἀρρώστεια.
Καὶ παρακάτω: “καὶ γιὰ νὰ τὸ κάνει κανεὶς (τότε, στὴν ἐποχή του) θὰ τὸν σφραγίζουν”.
Συνέβη κάτι τέτοιο ἕως τῆς
κοιμήσεως τοῦ ἁγίου Παϊσίου; Ὑπῆρξε κάποιο ἐμβόλιο ὑποχρεωτικό; Ἀσφαλῶς ὄχι.
Ἐτέθη ὡς προϋπόθεση -τοῦ νὰ κάνει κάποιος ἐμβόλιο- πρῶτα νὰ σφραγιστεῖς; Ὄχι. Ἀκόμα
καὶ σήμερα, ὄχι μόνο δὲν ἐξαναγκάζουν κάποιον νὰ σφραγιστεῖ πρῶτα καὶ μετὰ νὰ
κάνει τὸ ἐμβόλιο, ἀλλ’ ἀντίθετα θέτουν κίνητρα γιὰ νὰ τὸ κάνουν.
Ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ παύσουν νὰ
παρερμηνεύουν τὸν Ἅγιο οἱ πνευματικοί (καὶ ὅσοι τοὺς ἀκολουθοῦν), γιατὶ ἔτσι τὸν
δυσφημοῦν. Ἂς ἀρκεστοῦν στὰ ἐπιστημονικὰ ἰατρικὰ δεδομένα καὶ στὰ ὅποια ἠθικὰ
προβλήματα προκύπτουν ἀπὸ τὰ ἐμβόλια.
