Φεῦ, ἐξόρισες τὸν ἀληθῆ ποιμένα καὶ παρέδωσες τὸ ποίμνιό του σὲ μισθωτοὺς καὶ ὄχι ἀληθεῖς ποιμένες


Ὡς ἔνδειξη τιμῆς στὸν Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰωάννη Χρυσόστομο καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων του παραθέτω τὴν ἐπιστολὴ τοῦ Πάπα ἁγ. Ἰννοκέντιου πρὸς τὸν αὐτοκράτορα καὶ διώκτη τοῦ Ἁγίου Ἀρκάδιο, μὲ τὴν ὁποία ὁ Ἅγιος Ἰννοκέντιος ἐγκωμιάζει τὸν Χρυσόστομο καὶ κατηγορεῖ τὸν ἁγιομάχο Αὐτοκράτορα, δηλώνοντας του παράλληλα αὐτὸ ποὺ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοί, κλῆρος καὶ λαός, ἀρνοῦνται νὰ πράξουν σὲ παρόμοιες περιπτώσεις: τὴν διακοπὴ τόσο τῆς Θείας ὅσο καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ αἱρετικούς, διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἁγιομάχους. Παρεμπιπτόντως  ἡ ἐπιστολὴ αὐτή  ἀποδεικνύει γιὰ μία ἀκόμα φορὰ τὸ «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος».

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

«Φωνὴ αἵματος τοῦ δικαίου Ἰωάννου βοᾶ πρὸς τὸν Θεὸ κατὰ σοῦ, βασιλεῦ Ἀρκάδιε! Διότι τὸν καιρὸν τῆς εἰρήνης ἐποίησες καιρὸ διωγμοῦ στὴν Ἐκκλησία ἐξορίζοντας τὸν ἀληθῆ ποιμένα της, μαζί του καὶ αὐτὸν τὸν Χριστό! Φεῦ, ἐξόρισες καὶ παρέδωσες τὸ ποίμνιό του σὲ μισθωτοὺς καὶ ὄχι ἀληθεῖς ποιμένες. Ἐγὼ δὲν λυποῦμαι γιὰ τὸν Χρυσόστομο, διότι εἶναι μακάριος ἐκεῖνος γιὰ τὰ μεγάλα του κατορθώματα καὶ τρισμακάριος γιὰ τὶς ἀναρίθμητους κολάσεις, τὶς ὁποῖες ὑπέμεινε, καὶ ἔλαβε τὸν κλῆρο στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ Μαρτύρων, λυποῦμαι ὅμως γιὰ τὴν ἰδική σου ἀπώλεια, διότι, γιὰ νὰ ποίησης τὸ θέλημα μίας γυναικὸς ἄφρονος, στέρησες ὅλο τὸν κόσμο τῆς μελιρρύτου διδαχῆς του.
Γιὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος, ὁ ὁποῖος ἐπιστεύθη τοῦ Κορυφαίου τὸν θρόνο, σᾶς κανονίζω καὶ αὐτήν, χωρίζοντάς σας τῆς ἁγίας κοινωνίας τῶν θείων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων· καὶ ἂν κάποιος τολμήσει νὰ σᾶς κοινωνήσει, νὰ εἶναι καθηρημένος καὶ ἀφορισμένος. Ἐὰν δὲ καὶ ἐσεῖς βιάστε κάποιον, μὴ γένοιτο, νὰ σᾶς κοινωνήσει, καταφρονώντας τὴν Ἀποστολικὴ αὐτὴ διάταξη, νὰ εἶσθε ὡς οἱ τελῶνες καὶ ἐθνικοὶ παρὰ τῷ Ὀρθοδόξῳ συστήματι καὶ νὰ μένει ἡ ἁμαρτία ἐνώπιόν σας, ὅπως τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως λάβετε τὴν πρέπουσα παίδευση· τὸν δὲ Ἀρσάκιον, ποὺ τὸν βάλατε στὸ θρόνο τοῦ Χρυσοστόμου, τὸν καθαιροῦμε καὶ μετὰ θάνατον, ὡς καὶ ὅλους τους μετὰ τούτου συγκοινωνήσαντες, διότι μοιχῷ τῷ τρόπω ἔλαβε τὴν ἀξία ὁ ἀνάξιος, τὸν δὲ Θεόφιλο, ὄχι μόνον καθαιροῦμε, ἀλλὰ καὶ ἀφορίζομε, γιὰ νὰ εἶναι καὶ τοῦ Χριστοῦ ἀλλότριος. Αὐτά, ποὺ ἐμεῖς δένομε στὴ γῆ, ἔτσι δένονται καὶ στὸν οὐρανὸ καθὼς ἀκοῦς στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο».

(https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/agios-ioannis-o-chrysostomos-egkomio-ston-mega-ierarchi-2/).